09 ,,Kiedy chcemy się nawzajem oszczędzać, nigdy nam to nie wychodzi"

Ross odwzajemnił mój uścisk i załkał mi w ramię. Łkaliśmy razem z prawie tego samego powodu...
Jeśli ktoś by zapytał, jak wygląda dziwna nienawiść, na pewno bylibyśmy dokładnym przykładem na to określenie.
Potrafimy normalnie ze sobą gadać, wspierać się, ale i tak zawsze górują negatywne emocje.
Zawsze robimy na przekór drugiej osobie i zawsze staramy się ją ranić, choć czasem są wyjątki...
-Przepraszam-wyszeptał.
-Nie masz za co-dodałam.
-Owszem, mam. Dobrze, że Hope tu nie ma.
Jasne było, że Ross tak długo tłamsił swoje emocje, że wreszcie to one nim zawładnęły. Przestał sobie z nimi radzić i teraz potrzebował mnie bardziej, niż kogokolwiek innego.
-Mów-zachęciłam. Oderwaliśmy się od siebie i poszliśmy usiąść na jedną z pobliskich ławek.
-Co mam ci powiedzieć?-spytał, udając, że nie rozumie.
-Lynch, znam cię za dobrze, by nie wiedzieć, jak teraz potrzebujesz wsparcia. Chcesz być wsparciem dla innych, a sam tłamsisz swoje problemy. Hope nie powiesz, by jej nie martwić, rodzicom nie powiesz, bo wiesz, jak im ciężko. Alexowi nie powiesz, bo go już nie ma. Zostałam tylko ja.
Tak wiem. Nie mam największego daru mowy czy zachęcania, ale wiedziałam, a wręcz byłam pewna, że Lynchowi i tak już nie zależy, więc zaraz wszystko mi powie, a ja udam, że tego nie słucham, choć wszystko i tak zapamiętam.
-Musisz znać mnie aż tak dobrze?-spytał.
Już nie był taki perfekcyjny, za jakiego wszyscy go mają. Miał nieład na głowie, cienie pod oczami i czerwone oczy. Aż żal chłopaka było.
Ja byłam chyba jedyną osobą, która go widziała niemalże w każdym stanie. On mnie też...
Inne dziewczyny widzą to, co jest na zewnątrz, czyli jego wygląd. Ja za to znam go na wskroś. Wzajemnie się tak znamy.
-Nie zapominaj, że ty wiesz o mnie równie dużo-dodałam.
Westchnął.
-Po prostu... Hope ona... Sama dobrze wiesz, jak z nią jest. Nie czuje się najlepiej. Śmierć Alexa ją dobiła a teraz dowiaduje się, że ma białaczkę. To chore jakieś...
-I dodaj do tego, że sam chciałeś przeżywać śmierć Alexa, bo był twoim najlepszym męskim przyjacielem, bo nikt ci nie zastąpi Hope, A za to musiałeś ją pocieszać i siebie odłożyć na drugi plan, prawda?-spytałam. Uśmiechnął się smutno.
-Jakbyś była obok mnie, tak opowiadasz...
-Bo niemalże jestem-dodałam ciszej, ale niestety usłyszał.
-Jesteś i zawsze będziesz. A ty jak się trzymasz?-spytał.
-Sam dobrze wiesz...-zaczęłam. To od razu go zachęciło. Teraz on miał możliwość popisu.
-Odkąd Al umarł, nie śpisz po nocach, wstajesz rano w stanie, w którym nie ośmieliłabyś się pokazać nikomu, robisz perfekcyjny makijaż i kierujesz się zasadą: ,,Nigdy nie płacz publicznie", a w dodatku nie radzisz sobie z emocjami i starasz się myśleć, że Hope umiera, bo boisz się, że będzie bolało tak samo, jak przy Alu, prawda?
Nie musiałam odpowiadać. Mój wzrok starczył mu za odpowiedź.
Jakim cudem osoby, które tak dobrze się znają i potrafią gadać, są wrogami? Proste - sami nie wiemy, kiedy to dokładnie się zaczęło, ale jednak miało swój początek.
Ale o tym może kiedy indziej.
-O co chciałeś zapytać, kiedy byliśmy w szpitalu?-spytałam.
Lynch zmieszał się troszkę. Podrapał po głowie, zrobił się czerwony i dodał:
-To nie ma znaczenia.
-To, że cię dobrze znam, daje mi plus w tym, że wiem, iż chcesz o to zapytać, ale cię to męczy. Ale minusem jest, że nie znam się na telepatii, więc nie wiem, o czym myślisz.
Zaśmiał się.
-I dobrze.
-No powiedz-dodałam próbując go jakoś zachęcić.
-Myślę, że to nie jest najlepszy pomysł...-próbował za to się wykręcić.
-Nie drażnij mnie. Jak będę chciała się w coś durnego pobawić, to powiem. Ale teraz tę sytuację traktuję poważnie.
Nie miał wyboru i dobrze o tym wiedział. Dłonie położył sobie na twarzy i przetarł ją, po czym spojrzał w moją stronę.
Jego oczy świdrowały po moich i próbowały się dopatrzyć czegoś. Nie wiedziałam jednak o co dokładnie chodzi.
Jego źrenice ani nie wzrastały, ani nie malały. Były ciągle takie same.
W końcu jednak wydusił takie słowa:
-Często wracasz do tej sytuacji, jak robiliśmy żart Alexowi?
Zastanowiłam się.
-Zależy o który żart chodzi.
-Ten, co udawaliśmy, że się utopiłem.
Teraz to ja zrobiłam się cała czerwona jak burak. Skąd wiem? Policzki mnie piekły nie miłosiernie, a w dodatku jego wzrok tak bardzo wyczekiwał odpowiedzi.
Tak bardzo też chciałam się zapaść pod ziemię...
Odwróciłam od niego wzrok. No przecież jak skłamię, to on to wyczuje, a jak powiem prawdę... No właśnie. Prawda. A co mi szkodzi?
-Zależy co masz na myśli, poprzez słowa ,,często"...
-,,Często" nie ma wielu znaczeń. Jest jedno, które nie jest obcym ci wyrazem. Chciałem tylko wiedzieć.
Dlaczego go to tak nurtuje?
-Ale czemu ze wszystkich sytuacji, wybrałeś akurat tę?-spytałam.
Postanowiłam na chwilkę odwrócić wzrok. Nadal na mnie patrzył. I to nie pozwoliło mi znów ,,uciec" moimi oczami gdzie indziej, więc bez mrugnięcia okiem patrzeliśmy na siebie.
-Powinnaś doskonale wiedzieć. Chciałem wiedzieć, czy myślisz o tym tak często, jak ja...
-Co to ma znaczyć?-spytałam nie rozumiejąc. A w zasadzie rozumiałam doskonale.
Tego wieczoru... Pokłóciliśmy się. Może nie tak ostro jak innym razem, ale wtedy nasza nienawiść nie była taka mocna.
-To, że bardzo często o tym myślę. Niemalże codziennie-wyszeptał, jakbyśmy byli w tłumie ludzi, a on miałby mi do powiedzenia jakiś ważny sekret.
Pomyślałam, że skoro on mi to powiedział to powinnam również odwdzięczyć się prawdą.
-Tak. Myślę o tym.
Wydawało by się, jakby trochę się uśmiechnął. Ale wydawało mi się...
Zamiast tego on po prostu...

***

Welcome Everybody <3

Jak się macie? Postanowiłam wam zrobić niespodziankę. Cały rozdzialik o Raurze :*

Jak się podoba? O czym Nasza Raura myśli? Czemu się nienawidzą?

Blog będzie miał nie więcej niż 30-40 rozdziałów.

Dziękuję wam kochane za obronę :D A anonimkowi powiem tyle: po co czytasz i komentujesz?

Jeżeli myślisz, że przestanę pisać przez ciebie, to się mylisz.

No chyba, że chcesz po prostu, bym ci odpowiadała na twoje komentarze lub o tobie wspominała. Czuj się ważny! I wyróżniony :D I LOVE HATERS!!!

Specjalnie dla ciebie:

Do napisania miśki!

Rozdział z dedykiem dla:

Patki Czekoladki <3

Ewci :*
I love anonimek

oraz

Sashy i

Ktosia Ktosiowego :D

Oprócz tego dla Lauren Coolness <3